Voogdij, pleegvoogdij, ontvoogding

De voogdij, pleegvoogdij en de ontvoogding zijn drie bijzondere statuten die op minderjarigen van toepassing kunnen zijn, en die hen (ten dele) onttrekken aan het gezag van hun ouders.

Voogdij

De voogdij valt open als de ouders van een kind onbekend of overleden zijn, of niet in staat zijn om het kind op te voeden. De vrederechter zal dan een voogd aanstellen, die de rol van ouder op zich neemt. Er zijn wel enkel verschillen. Zo heeft de voogd niet het genot van de goederen van zijn pupil.

Voor sommige zwaarwichtige handelingen (zoals het verkopen van een huis dat eigendom is van het kind) heeft de voogd toestemming nodig van de vrederechter.

Pleegvoogdij

De pleegvoogdij is een milde vorm van voogdij. De pleegvoogd heeft minder bevoegdheden dan de voogd. De overige ouderlijke bevoegdheden blijven bij de ouders. Zo beheert de pleegvoogd wel de goederen van de minderjarige, maar zijn het de ouders die toestemming moeten geven tot adoptie.

Ontvoogding

Na een ontvoogding staat de minderjarige niet meer onder het gezag van zijn ouders. Dat gebeurt na een huwelijk of als de rechter de ontvoogding toekent.
Voor het beheer van zijn goederen van de ontvoogde minderjarige zal een curator worden aangesteld (vaak de meerderjarige echtgenoot). Die moet samen met de ontvoogde minderjarigen optreden, zo niet zijn de gestelde handelingen niet geldig.

Bent u op zoek naar een advocaat om u te adviseren? Vindt uw adviseur via onze gratis tool.